Allereerst mijn excuses voor het lange wachten, maar toen ik terug kwam moest ik meteen werken, daarna had ik 1 vrije dag en meteen weer alle dagen werken. Waardoor ik niet eerder de mogelijkheid zag om voor jullie deze lang verwachte blog te schrijven.
Woensdags voor vertrek zijn wij redelijk vroeg opgestaan, vandaag namelijk weer de koffers ingepakt, en dat gaf nogal wat vraagtekens. Ik heb namelijk 5 tunieken gekocht en 62 nagellakjes. Dat zou toch voor overgewicht in mijn koffer of handbagage moeten zorgen. Nu had ik de nagellak ook wel verdeeld over mijn moeder haar koffer en handbagage, maar dan nog. Ik had weliswaar de kinderen in Turkije Lego gekocht, maar dat was niet heel veel gewicht. Ik vertrok met een koffer van 19,8 kilo, en kwam terug met maar 18 kg. Tot de dag van vandaag niet ontdekt dat ik iets vergeten ben, dus het zal dan verder wel kloppen.
Ik had ook haarverf gekocht en omdat ik die niet wilde meenemen in mijn bagage hebben we die er 's middags nog maar even ingedaan. Nu is het weer normaal blond, i.p.v. geelblond, dit is nu weer natuurlijk!
's Middags ben ik nog samen met mijn moeder, Virginia en Demir naar de bazaar geweest daar in de buurt van het park. Dat was wel even gezellig! Mama heeft daar voor omgerekend € 5,- een nieuwe "NEP" Nike trainingsbroek gekocht, een S was de kleinste maat, en die was nog aan de wijde kant voor haar.
Donderdag 2 mei was voor ons alweer de terugreis, het is echt onwijs snel gegaan deze 10(eigenlijk 11 dagen). 's Morgens zijn we al om half 7 opgestaan, en rond half 8 zijn we met de taxi richting het vliegveld gegaan. In Turkije is het gebruikelijk dat als je een taxi besteld om half 8, dat deze ook rustig nog om 8 uur kan voorrijden, maar deze was keurig netjes iets voor half 8 al bij het park. Even afscheid genomen van Virginia en Mehmet genomen, en daarna in de taxi opweg naar Istanbul Sabia Gökcen International Airport. We waren rond 08.10 op het vliegveld, het is daar opgesplits in nationaal en internationaal en ook op aankomst en vertrek, meteen naar binnenkomst in de vertrekhal Internationaal wordt je gescand, daarna kun je doorlopen om je koffer weg te brengen. Om 5 voor half 9 hadden we dus onze koffer al weggebracht en het was toen dus nog bijna 2 uur wachten voordat we de lucht in zouden gaan. Nadat we ook door de Douane heen waren kregen we nog een keer een handbagage controle, die we ook al meteen hadden gehad bij de binnenkomst.
Vervolgens waren we dus aangekomen in het taxfree gedeelte waar mama voor Jennylee 2 sloffen Pall Mall heeft gehaald voor € 26,- dit was een voordeelpakket, achteraf had ze dit beter niet kunnen doen, maar dat lezen jullie zometeen. Vervolgens hebben we bij een Turkse Burger King even koffie gedronken en mama een beker Cola, ik heb er ook nog wat patatjes gegeten, want door mijn reistabletten krijg ik altijd zin in eten. Omdat we om 09.35 mochten Boarden, zijn we om half 10 maar richting de Gate gegaan. Ook daar krijg je weer een controle voordat je naar binnen gaat, ze controleren wel erg vaak en veel in Turkije. Om 09.40 gingen ze de tickets controleren en en de paspoorten. en uiteindelijk mochten we om 09.50 het vliegtuig in. Ik had er een hard hoofd in om optijd te vertrekken, want op de heen weg ging het niet echt snel met Pegasus. Maar wonder boven wonder vertrokken we dit keer precies op tijd 10.20 (09.20 Nederlandse tijd).
We vlogen prima op schema, en zijn uiteindelijk zelfs 20 minuten eerder geland in Nederland. Uiteindelijk hebben we bijna 15 minuten in het vliegtuig gewacht voordat we er eindelijk uit mochten. Eenmaal eruit waren de koffers dus al op de band, dus het ging echt onwijs snel, heel snel langs de paspoort controle en daarna meteen de koffer van de bagageband gehaald, waardoor we gewoon al om 13.00 gereed waren. Ik was bang daardoor dat mijn schoonmoeder, die mij zou ophalen er nog niet was, want haar trein zou er rond 13.15 zijn, maar zover is het niet gekomen, want wij liepen dus braaf richting de groene deur (Nothing do Declare) alwaar ze onze koffers wilden scannen, ik had niks te verbergen dus voor mij geen probleem, ik mocht dan ook doorlopen, maar toen was ma aan de beurt, die had dus een probleem, want die had in totaal 47 pakjes sigaretten bij zich, 2 sloffen Pall Mall in de handbagage en 27 losse pakjes LM in haar koffer. Ik stond gelukkig nog voor de deuren op haar te wachten, dus ben meteen weer terug gelopen en aangegeven dat we bij elkaar horen. De man die mijn moeder eerst aanhield wilde mijn moeder laten lopen, maar toen kwam er een ander bij, en dus kon dat niet meer, want hun doel was helemaal niet sigaretten, het ging hen om dierlijke producten die vaak uit Turkije worden meegenomen, waar ziektes mee het land in kunnen komen. Ze wilde dat mijn moeder haar koffer open maakte, maar toen zei ze zelf al dat er 20 pakjes in zaten i.p.v. 27 pakjes, en dat ze 2 sloffen in de handbagage heeft. Doordat ik erbij hoorde heeft zij dus belasting moeten betalen over 2 sloffen, want anders was ze nog ruim € 40,- meer kwijt geweest. Er werden wat formulieren ingevuld en mijn moeder moest meteen € 89,- afdragen aan belasting over de pakjes Pall Mall voor Jennylee. Jammer maar helaas, dit risico neem je dus als je sigaretten meeneemt. Eenmaal 2 minuten in de aankomsthal kwam mijn schoonmoeder al aanlopen, dus door dit hele gebeuren zijn we elkaar niet misgelopen.
Leuk feit is dat ik misschien binnenkort wel langs kom lopen in Hello Goodbye, want die nieuwe presentator die stond de filmen met een donker meisje. Dus let vooral goed op een witte koffer met een grote vlinder erop in beeld, want dat is dus mijn koffer.
Ik heb samen met mijn moeder erg genoten in Turkije, het was gezellig met Virginia, Mehmet, Koray en Demir. Volgende keer ga ik niet weer 4 jaar wachten totdat ik ze opzoek. Maar gewoon een keer vaker met mijn moeder mee. Toch was ik ook blij dat ik weer thuis was, want ik had natuurlijk Marc ook wel gemist.
Liefs Désiree
Geen opmerkingen:
Een reactie posten